An Deceuninck

wolkenzwemster

wat zij onder ogen denkt, blijft nog

ongezien. ze snijdt uit littekens

het ijs in rechte banen. met stukken

bouwt ze wat bewegen kan. ergens

ademen kieren in haar plaats. ze scheiden

ruimte tot het nooit veilig wordt. in het wak

zoekt ze kleuren, danst ze zonder as.

zo blijft zij zeker : onder de bovenlaag

zwemt ze naar de wolken.

                                  Kris  De Lameilleure

                              www.krisdelameillieure.be